laatste blog

Lieve lezers,

Stomme technologie. Niks is zo akelig als dat je bijna klaar bent met een verhaal en alles is weg... 2 keer.... fijn.. nieuwe poging :-) .

dit is een lekker lange blog, dit gaat over de hele laatste week.

25-8-12
We vertrokken in de ochtend vanaf buffelsdrift in oudtshoorn naar cape st. Fransis. Na het ontbijt zei ik iedereen gedag en heb ik nog geholpen om een grote parasol uithet water te vissen. Je zou zeggen dat, dat niet gevaarlijk was, maar dit was de dam met de zeekoeiem of ook wel nijlpaarden. Een collega sprong het water in en ik trok dat dimg op de kant. Ik vroeg nog: weet je het zeker? En toen die zich omdraaide waren er op ong. 15 meter afstand 2 nijlpaarden dieons erg interessant vonden. Ik hoor mezelf nog de worden van hem herhalen: nee die beesten zitten nooit aan deze kant van het meer, dat is te diep..... op de kant ben je veilig, want dat iseen steile wand en nijlpaarden kunnen niet klimmen, haha. Na dit theater moest ik mijn spullen pakken en vertrekken.

Na een lange reis van een afstand van nunspeet naar parijs qua kilometers en tijd, kwamen we aan bij de zee. Bedenk kje wel dat veel kilometers ook off road waren, hobbel de hobbel... maar ongerept en super om te zien. We verbleven 2 nachten in een resort. Hier hebben m'n ouders en ik een lekkere strandwandeling gemaakt. Het weer was prachtig en de zee lekker ruig.

29-8-12

We hebben een boottocht gemaakt in st fransis op 26-8 , maar geen walvissen gezien. Dat regel ik wel even :-) . De zee was die dag veel te ruig. Ook gaaf om te varen, maar we komen om de walvissen te spotten. De volgende dag zag mijn vader ze vanaf de kust, we mochten namelijk nog een keer komen als er wel vissen waren. Wat gaaf en groot en veel en zoooo dichtbij! Ze zwomen onder de boot door. Spoten water en showden hun staart. Dit zagen wij op een paar meter afstand. Dat is overweldigend. Ik was bang dat ze per ongeluk de boot om zouden duwen, maar zo lomp zijn ze niet. Ik heb prachtige foto's van de grote vissen.

Daarna zijn we uit st. Fransis vertrokken richting graaf reinet dit was op 27-8. Een dorp in karoo. Ons guest house lag 32 kilometer verder op off road van het dorp. Het 1ste dorpje lag 7 kilometer verder van ons verblijf en zodra je new bethesda binnenrijd, rij je 1800 in. Alle wegen zijn van zand. Met 1 grote kerk in het midden. Alleen de roling ball van dorre takkken ontbreekt nog. Een sterke wind snijd langs je heen en tilt het dorre zand op. Er wonen veel kunstenaars en dat is te zien, veel exentrieke types... we bezochten het dorp op 29-8 en is bekend om helen martins en het uilen huis waarin zij woonde. Zij was de jongste uit een gezin van 6 personen. Haar leven iz erg tragisch. Nu kijkt bijna niemand meer om als jij een uitbundige, aparte smaak hebt die nog al over de top is, maar in de 90e jaren kon dat niet en zeker niet in een dorp waarin ons kent ns een grote rol peekt met die paar huizen.
Ze begon met het maken van uilen van cement en glas, deze stonden vor wijsheid, daarna maakte zij ook andere beelden. Haar huis is een museum en het is haar levenswerk geweest, overal zitten felle kleuren, maar vooral een verhaal. De was gek om het glas van oude flesen te vergruizen en apdat als een soort van glitters op de muren en het plafon te plakken. Ook zie je veel zonnen met gezichten. Toen zij 78 was en haar zicht verloor, had het leven geen zin meer voor haar. Een tragisch verhaal, maar zo bijzonder om dat werk te bekijken.
Terug naar het guest house. Hier verbleven wij 2 nachten. Er was letterlijk niks in de buurt,. 4000 hectare groot in de Karoo. Het wax een schapen farm metg 2500 schapen en dor gras. Echt afrika. Bergen, steppe en uitgedroogde riviertjes. Ik had geen bereik daar, realy back to basic. Dat vind ik niet erg, alleen dachten mijn afrikaanse vriende. Dat ik onderdehand op de kop in een ravijn zou liggen, maar ik zat echt in de f... middle of nowhere!! De eigenaar is gek op geschiedenis en liet ons zijn kleine museum zien met zelf gevnden fossielen uit Karoo. Dit was echt heel interessant en zo ga je de stenen nog eens anders bekijken. Ook zijn er bushman rock schilderingen op het terrein te vinden, dat vond ik zo bizar. Ze zijn ouder dan de pyramides en blijven bestaan door weer en wind.
Daarna nog 2 uur gewandeld door de pre-dessert, maar dat is nieh echt mijn ding nieh haha dit deden wij op 28-8-12.

Vanochtend alle exentrieke types gedacht gezegd. Er verbleef ook een groep schilder cursisten. En dat was me een apart volkje daar. Ik ben wel wat gewend, ben zelf ok zo gek als een deur, maar daar kon je voorzl goed OM lachen :p, erg flauw, voor nadere toelichting kunt u bij mijn vader terrecht :-) . Daarna zijn we in graaf reinet geweest, even wat souveniertjes gehaald en geluncht en toen reden we richting port elizabeth. Daar heb ik nog niet zo veel gedaan, heerlijk gegeten, ja dat wel :-).

30-8-12
Na het ontbijt zijn we naar het addo elephant national park gereden. Veel pumba's, verschillende bokkies, rooie jakhalfs, mangoes, meerkat, buffalo, black en blue wilde beest, zebra's, olifanten, giraffen, neushoorns, en leeuwen gezien. De laatste waren zo i drukwekkend em dihtbij. Ik vond hem zo eng, vanuit die oen landrover. eerst zag de grote kat de antenne heen en weer gaan. Dat was erg interessant. Toen keek hij mij recht aan. Ik kreeg het even benauwd op 2 a 3 meter afstand, zeker niet meer. De leeuwinnen liepen om de auto heen. Na het diner gingen we op een avond safari. Dan zijn er andere dieren actief. De leeuwen waren op jacht naar een porkeypark of zoiets, stekelvarken. De leeuwinnen kregen ze ondanks de stekels toch te pakken en vermoorden en verscheurden het op 2 a 3 meter afstand onder mijn neus. Dat was even hard, maar de natuur. Het beestje probeerde weg te komen, maar had ong. 7 leeuwen om zich heen, als het er niet meer waren. De ingewanden rolden er zo uit, gadver wat vies.. je hoorde de leeuw op de achtergrond brullen, zo schrok hij de andere leeuwen in een gebied af.

Oh we hebben ook nog nijlpaarden, maar ook krokodillen gezien, luie beesten volgens mij was hij nep whahahaha...

31-8-12

vandaag heb ik mijn moeder meegenomen naar het shoppiong wall halla in port elizabeth. eerst een levens grote muffin en een cappucino genuttigd en toen verder geshopt. papa is met hennie naar de 4x4 shops gegaan:). als afsluiting hebben we bij hennie en jackie thuis gebraaid. ik mis ze nu al :(!!!

2-9-12

Het laatste stukje schrijven. Ik heb de laatste tijd geen internet gehad. Mijn mailbox zal wel over vol zitten haha.

De laatste dag van de 6 weken. De tijd ging veel te snel met ups en downs. Jullie hebben mij kunnen volgen door mijn verhalen en foto's. Ik heb nieuwe mensen ontmoet en leren kennen, maar ook oude. Ik heb thuis gemist, maar ik zal het hier ook gigantisch missen. Ik heb grens verleggende activiteiten gedaan, die ik normaal nooit zal doen. Zoals spilonken, struisvogelrijden, olifant gereden, cheeta's geknuffeld en nog veel meer. Ik ben nu 5 weken gestopt met roken en in combinatie met het vele lekkere eten en de grote porties moet ik thuis elke dag sporten. Grapje! Nou misschien toch niet :p.

1 september heb ik 's ochtends afscheid van hennie genomen. Was niet zo heel makkelijk. We vlogen om kwart voor 9 naar kaapstad. Daar kwamen we een uurtje later aan. Bagage tijdlijk gedropt op het vliegveld en wij gingen naar het s&a waterfront. We moesten namelijk een hele dag wachten. We vlogen pas om haf 12 's avonds. Ik zag enorm op tegen de nachtelijke vliegreis, maar ik was kapot van al dat winkelen in kaapstad. We moesten een hele dag vol maken, dus heb ik ook maar mijn nagels laten doen, leuk joh in kaapstad. Ik heb weinig van de vliegreis gemerkt. Ik sliep rond 1 uur/ half 2 en ik werd even waker om 6 uur en toen pas om 9 uur. Lekker mijn stoel achter over, want er zat geen stoel achter mij. In het vliegtuig had ik de bijnaam wilma. Vraag me niet waarom. Ik zatte mijn koffer in de reis kast en 1 steward vroeg was mijn naam was en de ander zei wilma met een knipoog en zei tegen zijn collega dat ie niet nog wijzer hoeft te worden, whaha. Dus ik had 11,5 uur een andere naam. ;)

Het waterfront is een soort shopping mall, met museums, winkels, reataurants en een hoog dolfinarium gehalte. Erg mooi dat wel, lekker zomers gebouwd. De zeehonden zwommen in de haven. we gingen erheen met een taxi. de taxi wilde alleen niet starten, dus werd ie door zijn collega's aangeduwd... okeeee..... :P

toen de terugvlucht. ik zag er zo tegen op.... ik dacht gadver 's nachts vliegen, maar ik was zo moe van alle indrukken dat we half 12 vlogen, half 2 sliep, 6 uur wakker schrok, verder sliep tot 9 uur. volgens mijn ouders hadden we de hele reis turbelentie. ik heb er niks van gemerkt. 11 uur waren wij geland. ik lapte mezelf op in het toilet, even wat make up op en dan lijkt het nog wat en toen gingen we door de poort naar buiten. daar zag ik als eerst mijn oma staan. ik wist dat ze kwam! maar voordat ik het wist had ik mijn vriendinnen om mijn nek hangen. toen ik thuis kwam stonden nog meer vrienden en familie te wachten en natuurlijk wijsheid, mijn paardje:D die zag ik als eerste. sorry voor de rest:P.

iedereen bedankt voor het volgen. het avontuur zit er nu echt op. terug naar het gestress en de geweldige school... final year:) en dan zie ik wel weer waar de toekomst mij brengt.

veel liefs en jaag al je dromen na,

sam